Περιζήτητη και κερδοφόρα η πολύχρωμη πιπεριά
Ημερομηνία Δημοσίευσης Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012
Γράφει ο Χρήστος Ν. Πάσχος
Στη χώρα μας καλλιεργούνται 32 με 38 χιλιάδες στρέμματα ετησίως, με μία μέση παραγωγή 2.500-3.000 κιλά το στρέμμα.
Καυτές... αποδόσεις υπόσχεται η καλλιέργεια της πιπεριάς στη χώρα μας με τη ζήτηση να βρίσκεται σε διαρκή άνοδο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Οι τιμές που απολαμβάνουν οι παραγωγοί για τις πράσινες πιπεριές είναι γύρω στο 0,9-1,3 ευρώ το κιλό, ενώ για τις έγχρωμες γύρω στα 2 ευρώ το κιλό.
Πέραν του ότι πρόκειται για ένα προϊόν που μπορεί να αποκτήσει εξαγωγικό προσανατολισμό λόγω της σταθερά ανοδικής τάσης στη ζήτηση στις αγορές του εξωτερικού, οι εγχώριες ανάγκες καλύπτονται με εισαγόμενα προϊόντα, κυρίως από την Ολλανδία, εξαιτίας της ελλειμματικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Ενδεικτικό της ζήτησης είναι ότι τιμές που απολαμβάνουν ειδικά οι χρωματιστές πιπεριές είναι υπερδιπλάσιες από τις πράσινες, καθώς η τιμή παραγωγού ξεπερνά ακόμα και τα 2 ευρώ το κιλό, λόγω έλλειψης του προϊόντος.
Οι προοπτικές της συγκεκριμένης καλλιέργειας θεωρούνται εξαιρετικές, υπό την προϋπόθεση όμως ότι το παραγόμενο προϊόν θα μπορεί ποιοτικά να ανταγωνισθεί τα προϊόντα του διεθνούς εμπορίου.
Η πιπεριά -σύμφωνα με τον γεωπόνο Κάσσανδρο Γάτσιο- καλλιεργείται σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά κυρίως συναντάται στην Κρήτη, τη Βόρειο Ελλάδα και τα Δωδεκάνησα. Είναι φυτό που κατάγεται από τη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα από το Μεξικό και το Περού. Η κυριότερη χώρα παραγωγής και κατανάλωσης της πιπεριάς, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι η Ινδία. Στην Ελλάδα καλλιεργείται υπαίθρια και σε θερμοκήπια. Δεν είναι εκτεταμένη καλλιέργεια στη χώρα μας. Η ελληνική παραγωγή σχεδόν ολόκληρη διατίθεται στην εσωτερική αγορά, ενώ ένα μικρό μέρος της εξάγεται.
Συνήθως οι καρποί μετά τη συγκομιδή τους πηγαίνουν κατευθείαν στην αγορά. Υπάρχει η δυνατότητα να αποθηκευτούν μέχρι 1,5 μήνα σε θαλάμους με θερμοκρασία 0°C και σε υγρασία περιβάλλοντος 95%.
Στη χώρα μας επειδή η παραγωγή δεν μπορεί να καλύψει τη ζήτηση, ειδικά στις έγχρωμες πιπεριές, γίνονται εισαγωγές πιπεριάς, κυρίως από την Ολλανδία.
Στην ελληνική επικράτεια καλλιεργούνται 32.000 - 38.000 στρέμματα ετησίως με πιπεριές με μία μέση παραγωγή 2.500-3.000 κιλά το στρέμμα.
Η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η Κίνα. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση η κυριότερη χώρα παραγωγής πιπεριάς είναι η Ολλανδία, η οποία καλλιεργεί τις πιπεριές εντατικά σε θερμοκήπια, όπου οι αποδόσεις τους φθάνουν ετησίως μέχρι τα 25.000 κιλά το στρέμμα σε σύγχρονα θερμοκήπια που καλλιεργούν τις πιπεριές ολόκληρη την περίοδο του έτους, με κλειστά συστήματα υδροπονίας.
Η Γερμανία είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες εισαγωγές πιπεριάς που φθάνουν τους 250.000 τόνους και ακολουθούν η Γαλλία με εισαγωγές της τάξεως των 70-80.000 τόνων, το Ηνωμένο Βασίλειο με 60.000 τόνους και η Ιταλία με 30.000 τόνους. Η συνολική κατανάλωση της πιπεριάς στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι περίπου 550.000 τόνοι. Η Κίνα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή πιπεριάς στον κόσμο που φθάνει τα 10 εκατομμύρια στρέμματα.
Στην Ελλάδα οι πιπεριές καλλιεργούνται κυρίως υπαίθρια, μάλιστα περίπου το 10% της καλλιέργειας, γίνεται σε θερμοκήπια. Αλλες χώρες της ΕΕ που καλλιεργούνται σε αρκετές εκτάσεις οι πιπεριές είναι η Ισπανία και η Ιταλία.
Οι τιμές που απολαμβάνουν οι παραγωγοί για τις πράσινες πιπεριές είναι γύρω στο 0,9-1,3 ευρώ το κιλό, ενώ για τις έγχρωμες γύρω στα 2 ευρώ το κιλό.
Το κόστος εγκατάστασης και καλλιέργειας μπορεί να είναι 1.000 - 1.500 ευρώ το στρέμμα. Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους καλλιέργειας αφορά τη συγκομιδή των καρπών που γίνεται με τα χέρια.
Οι καρποί της πιπεριάς καταναλώνονται πράσινοι ή έγχρωμοι σε σαλάτες σαν νωποί, αλλά και μαγειρεμένοι ή τουρσί.
Οι γλυκές πιπεριές καταναλώνονται ως νωπές ή σε φαγητά (γεμιστά) και έχουν μικρή καυστικότητα. Οι καυτερές χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα. Η πάπρικα είναι ένα καρύκευμα που προέρχεται από την πιπεριά.
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ
Οι ποικιλίες που επιλέγουν συνήθως οι Ελληνες παραγωγοί
Οι καρποί της πιπεριάς διαφέρουν σε σχήμα, μέγεθος και χρώμα ανάλογα με την ποικιλία. Υπάρχουν επίσης πιπεριές καυτερές, οι οποίες συνήθως έχουν μικρότερο μέγεθος και πιπεριές γλυκές, οι οποίες έχουν μεγαλύτερο μέγεθος.
Η μέση σύσταση των καρπών της πιπεριάς είναι: νερό 93,5%, πρωτεΐνες 1%, υδατάνθρακες 4,5%, λιπαρές ουσίες 0,2%. Περιέχουν επίσης μεγάλες ποσότητες βιταμινών και κυρίως βιταμίνης Α, αλλά και μεταλλικών στοιχείων όπως είναι το κάλιο. Την καυτερή γεύση τη δίνει μία ουσία που λέγεται καψαϊκίνη.
Τα στοιχεία που πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του για να επιλέξει το είδος της ποικιλίας της πιπεριάς που θα καλλιεργήσει είναι τα εξής:
Η ποικιλία που θα επιλεχθεί να παράγει το 60-70% της παραγωγής της πρώιμα όταν οι τιμές στην αγορά είναι υψηλές.
Να είναι ανθεκτική ποικιλία όσον αφορά τους εχθρούς και τις ασθένειες όπως είναι ο βοτρύτης και οι ιώσεις.
Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών να είναι εκείνα που προτιμά το καταναλωτικό κοινό.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πιπεριάς που ανήκουν στα 5 είδη πιπεριάς που καλλιεργούνται παγκοσμίως.
Το κυριότερο είδος είναι το «Capsicum annum», στο οποίο ανήκουν πολλές ποικιλίες καυτερές αλλά και γλυκείς.
Στην Ελλάδα οι κυριότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι οι παρακάτω:
Μακρόστενες πιπεριές
Καρατζόβα. Ορθόκλαδη ποικιλία, μοιάζει με της Φλωρίνης. Παράγει καρπούς με πολύ κόκκινο χρώμα.
Φλωρίνης. Παραγωγική ποικιλία, ανθεκτική στις ασθένειες, ορθόκλαδη. Ο καρπός της έχει γλυκιά γεύση και έντονο κόκκινο χρώμα και λεία επιφάνεια.
Καυτερή Μακεδονίας. Μεσοπρώιμη ποικιλία, που καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία.
Π13 (κέρατο). Πρώιμη ποικιλία, ορθόκλαδη, καλλιεργείται σε θερμοκήπια αλλά και υπαίθρια. Οι ώριμοι καρποί της έχουν κίτρινο χρώμα.
Τετράγωνες πιπεριές
Yolo Wonder. Παραγωγική, ορθόκλαδη ποικιλία. Οι καρποί της ποικιλίας αυτής είναι τετράγωνοι, με γλυκιά γεύση και κόκκινο χρώμα στην ωρίμανση.
Π14. Παραγωγική ποικιλία, κατάλληλη για υπαίθριες αλλά και για θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Οι καρποί της έχουν κόκκινο χρώμα στην ωρίμανση.
Τοματοπιπεριά. Είναι όψιμη ποικιλία, οι καρποί της είναι μεγάλου μεγέθους, πεπλατυσμένοι, με γλυκιά γεύση και έντονο κόκκινο χρώμα.
Βιομηχανικές πιπεριές
Μακεδονικό μυτερό. Κατάλληλοι καρποί για τουρσί, δεν έχουν μεγάλη καυστικότητα. Εχουν σχήμα κεράτου.
Σταυρός. Είναι πρώιμη, με μέτρια καυστικότητα, ποικιλία κατάλληλη για τουρσί.
Υπάρχουν και άλλες ποικιλίες όπως είναι οι: Cleopatra No 4 F1, Cleopatra No 1 F1, Lamuyo F1, California Wonder, Gedeon F1.
Υπερδιπλάσια η απόδοση από τα θερμοκήπια
Χρυσωρυχείο μπορεί να αποδειχθεί η θερμοκηπιακή καλλιέργεια της πιπεριάς, καθώς μπορεί η μέση στρεμματική απόδοση να ανέρχεται σήμερα σε 2,5 τόνους, ωστόσο οι αποδόσεις της πιπεριάς μπορούν να φθάσουν και να ξεπεράσουν τους 5-7 τόνους.
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου η καλλιέργεια είναι κυρίως θερμοκηπιακή, οι εκτάσεις είναι λιγότερες και οι αποδόσεις σημαντικά υψηλότερες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ολλανδία όπου καλλιεργούνται 12.000 στρέμματα με στρεμματική απόδοση που ξεπερνάει τους 26 τόνους.
Η συγκομιδή - όπως αναφέρει στις «Επαγγελματικές Ευκαιρίες» ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- αρχίζει 2-3 μήνες μετά τη μεταφύτευση. Η συγκομιδή γίνεται κάθε 10-12 ημέρες, όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές και κάθε 3-4 ημέρες όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές.
Συνήθως οι καρποί μετά τη συγκομιδή τους πηγαίνουν κατευθείαν στην αγορά. Υπάρχει η δυνατότητα να αποθηκευτούν μέχρι 1,5 μήνα σε θαλάμους με θερμοκρασία 0°C και σε υγρασία περιβάλλοντος 95%. Σε θερμοκρασία 4°C συντηρούνται 1 μήνα, ενώ σε θερμοκρασία 10°C συντηρούνται 15 ημέρες.
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Η πιπεριά μπορεί να καλλιεργηθεί σε έδαφος που μπορεί να είναι αμμώδες, αμμοπηλώδες ή πηλοαμμώδες. Θα πρέπει να έχει καλή στράγγιση, υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και ρΗ 6-7. Σε εδάφη που χαρακτηρίζονται από μεγάλη υγρασία ή αντίθετα είναι πολύ ξηρά, το φυτό ρίχνει τα άνθη του.
Τα φυτά της πιπεριάς αναπτύσσονται κανονικά σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 16-18°C κατά τη νύχτα και 22-28°C την ημέρα. Οι θερμοκρασίες που βρίσκονται άνω των 30°C είναι ζημιογόνες επειδή προκαλούν πτώση των ανθέων.
Η πιπεριά πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο σε ατομικά γλαστράκια ή σε δίσκους και στη συνέχεια γίνεται μεταφύτευση των φυταρίων όταν αποκτήσουν 3-4 πραγματικά φύλλα, στην οριστική τους θέση στο χωράφι. Η σπορά γίνεται στις πρώιμες υπαίθριες καλλιέργειες σε θερμά σπορεία, τον Ιανουάριο και η μεταφύτευση στις αρχές της ανοίξεως. Στις όψιμες υπαίθριες καλλιέργειες η σπορά γίνεται σε ψυχρά σπορεία τον Μάρτιο-Απρίλιο.
Για να παραχθούν φυτά που να καλύπτουν ένα στρέμμα, πρέπει να χρησιμοποιηθούν 20-30 γραμμάρια σπόρων σε ένα σπορείο με επιφάνεια 10 τετραγωνικών μέτρων. Οι θερμοκρασίες που πρέπει να επικρατούν στο σπορείο για να βλαστήσει ο σπόρος πρέπει να είναι 20-25°. Η φύτευση των φυταρίων γίνεται σε μονές ή διπλές γραμμές. Οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών είναι 60 εκ. και μεταξύ των φυτών επάνω σε κάθε γραμμή, 30 εκ.
Η πιπεριά είναι ιδιαίτερα απαιτητική σε νερό. Αλλά θα πρέπει ο παραγωγός να προσέχει τον τρόπο ποτίσματος επειδή όταν τα φύλλα βρέχονται έχουν αυξημένο κίνδυνο από μυκητολογικές ασθένειες, όπως είναι ο βοτρύτης.
Η λίπανση πρέπει να γίνεται με προσοχή στην καλλιέργεια αυτή επειδή είναι φυτό που έχει μεγάλες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία. Η κοπριά πρέπει να χρησιμοποιείται στη λίπανση της πιπεριάς, σε ποσότητα 3-4 τόνους το στρέμμα.
Η λίπανση με χημικά λιπάσματα πρέπει να γίνεται αφού γίνει πρώτα χημική ανάλυση στο έδαφος ώστε να γίνεται η σωστή λίπανση. Η πιπεριά πρέπει να υποστυλώνεται επειδή βελτιώνονται η ηλιοφάνεια και ο αερισμός των φυτών με αποτέλεσμα την καλύτερη και μεγαλύτερη παραγωγή.
Ανάλογα με το σύστημα που εφαρμόζεται στην καλλιέργεια (υπαίθρια ή θερμοκηπιακή) και το σύστημα υποστυλώσεως, εφαρμόζεται ή όχι κλάδεμα. Στις υπαίθριες συνήθως δεν εφαρμόζεται κλάδεμα, ενώ στις θερμοκηπιακές εφαρμόζεται. Στην περίπτωση αυτή διατηρούνται σε κάθε φυτό 2-3 πλάγιοι βλαστοί.
Συγκομιδή και συντήρηση
Οι καρποί της πιπεριάς μπορεί να συγκομισθούν όταν είναι άωροι (στάδιο του ώριμου πράσινου), το οποίο χαρακτηρίζεται από το σκούρο γυαλιστερό πράσινο χρώμα, ή όταν είναι ώριμοι και όταν έχουν αποκτήσει το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας τους. Στο στάδιο που συγκομίζονται πράσινοι οι καρποί, τότε αυτοί έχουν φθάσει στο μέγιστο μέγεθος. Σε περίπτωση που οι καρποί συγκομίζονται ώριμοι, τότε παραμένουν διπλάσιο χρόνο επάνω στα φυτά με αποτέλεσμα τη μειωμένη συνολική παραγωγή. Απαιτείται μία περίοδος 6 εβδομάδων που πρέπει να παραμείνουν επάνω στα φυτά και γι' αυτό οι τιμές παραγωγού στις έγχρωμες πιπεριές είναι σχεδόν διπλάσιες από τις πράσινες.
Η κοπή των καρπών γίνεται με τα χέρια ή με ψαλίδι ή με μαχαίρι και μαζί με τον καρπό κόβεται και ένα τμήμα του μίσχου, ώστε να διατηρούνται για περισσότερο χρόνο οι καρποί.λύ υψηλή διατροφική αξία και με βιονεργές ουσίες που ενεργούν θετικά στην υγεία μας.
Με την απλή τροποποίηση του χώρου σας, που μπορεί να είναι σε ένα δωμάτιο το οποίο να μπορεί να καθαρίζεται εύκολα και να έχει τις αναγκαίες συνθήκες υγιεινής και με μοναδικό κόστος την αγορά υποστρωμάτων, πάνω στα οποία αναπτύσσονται τα μανιτάρια, μπορεί κάποιος να στήσει τη δική του μικρή μονάδα παραγωγής μανιταριών με σκοπό τη διάθεσή τους στο εμπόριο, ή ακόμα και απευθείας επιχειρήσεις μαζικής εστίασης, ταβέρνες, ξενοδοχεία κ.ά.
Ξεκινώντας με μικρά βήματα, υποστρώματα παραδείγματος χάριν για έναν χώρο όχι μεγαλύτερο από 10 τετραγωνικά μέτρα, φτάνουν να παράγουν μέσα σε διάστημα 10-12 εβδομάδων 125 κιλά πλευρώτους και 70-80 κιλά λεντινούλα, σύμφωνα με εξειδικευμένους γεωπόνους πάνω στο αντικείμενο αυτό.
Υποστρώματα για έναν χώρο όχι μεγαλύτερο από 10 τετραγωνικά μέτρα, φτάνουν να παράγουν μέσα σε διάστημα 10-12 εβδομάδων 125 κιλά πλευρώτους και 70-80 κιλά λεντινούλα
Μια συμφέρουσα λοιπόν ενασχόληση που εκτός από την ιδιωτική παραγωγή κατ΄ οίκον για παραγωγή τροφής υψηλής διαιτητικής αξίας μπορεί να προσφέρει κάλλιστα ένα πρόσθετο εισόδημα σε αγροτικές οικογένειες και όχι μόνο σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Εάν σκεφτεί κανείς ότι με κόστος 2-2,5 ευρώ ανά κιλό παράγει ένα προϊόν με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες (πάνω από 27% επί ξηρού βάρους) και αμινοξέα πολύ κοντά σε αυτά του κρέατος, τότε τα μανιτάρια είναι ένα άριστο μέσο διατροφής με χαμηλό κόστος.
Οι μορφές που μπορεί να διαθέσει κάποιος την παραγωγή του εκτός από τη νωπή είναι και η ξερή. Ετσι όλο και περισσότερος κόσμος ανακαλύπτει την ποικιλία των προϊόντων που μπορεί να κάνει με τα μανιτάρια, αφού η ξερή μορφή συντηρείται στο ντουλάπι μας πάνω από 3 χρόνια και μπορεί να προστεθεί ανά πάσα στιγμή σε όλα μας τα φαγητά.
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Σε 7 έως 14 ημέρες η πρώτη σοδειά...
Το υπόστρωμα κυκλοφορεί σε τρεις τύπους. Οι δύο πρώτοι τύποι αφορούν το πλευρώτους, ενώ ο τρίτος τύπος αφορά τη λεντινούλα και την γκριφόλα (μαϊτάκε).
Ο ένας τύπος είναι το «σπαρμένο υπόστρωμα» και αφορά το υπόστρωμα εκείνο που είναι ο σπόρος του μανιταριού απλά ενσωματωμένος στο εσωτερικό του και ο άλλος τύπος εκείνος όπου ο σπόρος έχει αναπτυχθεί στο υπόστρωμα, έχει διανύσει δηλαδή την περίοδο της επώασης και λέγεται «επωασμένο».
Ο τρίτος τύπος είναι το υπόστρωμα Λεντινούλα 4 μηνών ωρίμανσης, το οποίο σε μόλις 4 βδομάδες δίνει απόδοση 1 κιλό μανιτάρια από 1 μπλοκ των 3,5 κιλών.
Στην περίπτωση που κάποιος προμηθευτεί το σπαρμένο υπόστρωμα, θα πρέπει πριν κάνει οτιδήποτε για να ξεκινήσει την καλλιέργεια να το «επωάσει». Να το τοποθετήσει δηλαδή σε έναν χώρο κλειστό και ζεστό για 17 ημέρες. Στη συνέχεια το υπόστρωμα είναι έτοιμο να περάσει στη φάση της καρποφορίας οπότε ακολουθούμε τους γενικούς κανόνες για την παραγωγή των μανιταριών
Το υπόστρωμα χρειάζεται ένα μέρος σκιερό, φωτεινό, δροσερό, χωρίς να φυσάει άνεμος όπως για παράδειγμα μία αποθήκη, μπαλκόνι σε προστατευμένο μέρος από τον αέρα, κάτω από μια σκάλα ή σε ένα θερμοκήπιο.
Φως: Τα πλευρώτους χρειάζονται φως. Θα πρέπει το μέρος όπου έχουμε τοποθετήσει το υπόστρωμα να είναι φωτεινό αλλά όχι απευθείας στον ήλιο. Το φως στο οποίο μπορούμε να διαβάσουμε είναι αρκετό. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ας μένει στο σκοτάδι.
Θερμοκρασία: Ιδανική θερμοκρασία για να φυτρώσουν τα μανιτάρια είναι 6-18oC. Σε θερμοκρασίες κάτω των 6oC δεν χαλάνε αλλά καθυστερούν. Σε θερμοκρασίες πάνω από 25oC δεν φυτρώνουν.
Νερό - Υγρασία: Ο πιο εύκολος τρόπος για να δημιουργήσουμε συνθήκες υγρασίας στο περιβάλλον γύρω από το υπόστρωμα είναι μια υγρή επιφάνεια που να έχει μόνιμα νερό (αφρολέξ, πιατάκι, κ.τ.λ.).
Εάν το δάπεδο πάνω στο οποίο έχουμε τοποθετήσει το υπόστρωμα είναι χώμα ή τσιμέντο, τότε απλά το διατηρούμε υγρό βρέχοντάς το. Σε περίπτωση που το υλικό από κάτω είναι πλακάκι ή μάρμαρο, θα πρέπει να στρώσουμε μια μοκέτα, αφρολέξ ή κάτι άλλο το οποίο όταν το βρέχουμε να κρατάει υγρασία.
Κάτω από καλές συνθήκες θα ξεκινήσουν να φυτρώνουν σε 7-14 ημέρες.
Συλλογή
Η συλλογή των πλευρώτους διεξάγεται με ένα απλό τράβηγμα ολόκληρης της καρποφορίας από το σημείο που φυτρώνει.
Οταν σταματήσει να παράγει μανιτάρια, μην το πετάξετε στα σκουπίδια, αλλά ανακυκλώστε το περιεχόμενο ενσωματώνοντάς το στο χώμα για λίπασμα. Αποτελεί άριστο εδαφοβελτιωτικό και είναι ιδανικό για κηπευτικά και δενδρώδεις καλλιέργειες.\
Συνήθως το υπόστρωμα σταματάει να παράγει μανιτάρια ύστερα από 3-4 μήνες, αφού έχει βγάλει τουλάχιστο 3 κύματα παραγωγής και συνολικά περί τα 7-8 κιλά.
Το κόστος των υποστρωμάτων αυτών κυμαίνεται σε διάφορες τιμές ξεκινώντας από τα 5 ευρώ, ενώ η χονδρική τιμή πώλησης των μανιταριών φθάνει τα 4 ευρώ το κιλό.
ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
Ιδανική καλλιέργεια για αρχάριους το πλευρώτους
Το κάθε είδους μανιτάρι έχει τελείως διαφορετικές απαιτήσεις τόσο στο υπόστρωμα καλλιέργειας όσο και στις συνθήκες παραγωγής. Καλό είναι κάποιος -σύμφωνα με τους εξειδικευμένους γεωπόνους- που θέλει να μάθει την καλλιέργεια των μανιταριών, να ξεκινήσει πρώτα με το πλευρώτους.
H καλλιέργεια του μανιταριού πλευρώτους είναι ευκολότερη, συγκρινόμενη με αυτή του λευκού μανιταριού και είναι απλούστερη η διαδικασία παρασκευής του υποστρώματος
Το πλευρώτους αποτελεί τροφή ιδιαίτερης διαιτητικής σημασίας, αφού οι πρωτεΐνες του βρίσκονται μεταξύ των πρωτεϊνών των φυτών και των ζώων. Ακόμα, αποτελείται κύρια από νερό (89-90%), 2% λιπαρά (υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα οξέα), υδατάνθρακες και ίνες.
Η λέξη «pleurotus» προέρχεται από την εκλατινισμένη αρχαία ελληνική λέξη «πλευρικός ους», που σημαίνει πλευρικό αυτί. Ο όρος περιγράφει το πώς φύεται το συγκεκριμένο είδος στο φυσικό του περιβάλλον.
Στη φύση, τα μανιτάρια pleurotus φύονται πάνω σε κορμούς δέντρων πλαγίως, χωρίς να σχηματίζουν κοτσανάκι, αλλά και χωρίς να θυμίζουν μορφολογικά τα υπόλοιπα είδη που φύονται στο έδαφος. Τα πλευρώτους είναι εξαιρετικά νόστιμα, ενώ το ιδιαίτερο άρωμά τους και η γεύση τους θυμίζουν αυτήν των άγριων μανιταριών.
Τα μανιτάρια λεντινούλα και γκριφόλα κατατάσσονται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα στα φαρμακευτικά μανιτάρια. Ο όρος «φαρμακευτικά» μανιτάρια αναφέρεται στη σύγχρονη παγκόσμια βιβλιογραφία σε μανιτάρια τα οποία έχουν από την αρχαιότητα χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή Ιατρική με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Τα οφέλη στην υγεία
Σύγχρονες μελέτες επιβεβαιώνουν την παρουσία διάφορων βιοδραστικών ενώσεων στα συγκεκριμένα μανιτάρια με επιβεβαιωμένη ωφέλιμη επίδραση στην καλή υγεία του ανθρώπου. Καταναλώνοντας μανιτάρια της κατηγορίας αυτής δεν αντικαθίσταται κάποια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, αλλά συμπληρώνεται το διαιτολόγιο με ένα νόστιμο έδεσμα υψηλής διατροφικής αξίας, το οποίο συμβάλλει θετικά σε διάφορες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.
Οι κύριες ουσίες που έχουν ανιχνευθεί στην γκριφόλα ( μαϊτάκε) αυτά είναι οι β-γλουκάνες, η «grifolan» και η «grifolin ?LE». Ακόμη έχουν βρεθεί 5-νουκλεοτίδια ( 200-306mg/100gr), φωσφολιπίδια και εργοστερόλη. Σύμφωνα με εργαστηριακές μελέτες, η συχνή χρήση του μανιταριού αυτού (3-5 ημέρες / εβδομάδα) ως τροφή ή ως τσάι, μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά κατά της εκδήλωσης καρκίνου, ενώ συμβάλλει στην ενίσχυση της φυσικής άμυνας του οργανισμού.
Η λιανική τους τιμή σε φρέσκια μορφή σε χώρες της Ευρώπης μπορεί να αγγίξει και τα 15 ή 20 ευρώ/ κιλό.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τους μύκητες των μανιταριών
Τα μανιτάρια παράγονται στη φύση σε συγκεκριμένες εποχές του χρόνου (συνήθως φθινόπωρο και άνοιξη), όταν οι συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας είναι κατάλληλες. Οταν και εφόσον οι συνθήκες αυτές διαμορφωθούν σε κάποιον κλειστό χώρο, τότε τα μανιτάρια μπορούν να παραχθούν σχεδόν όλο τον χρόνο.
Οι μακρομύκητες αγαπούν την υγρασία και τη σκιά γι' αυτό και συχνότερα βλέπουμε μανιτάρια κάτω από δέντρα και σε υγρές περιόδους του χρόνου. Η φήμη ότι τα μανιτάρια θέλουν σκοτάδι είναι μύθος.
Οταν δεν υπάρχουν μανιτάρια, οι μύκητες δεν παύουν να υπάρχουν, αλλά το σώμα τους παραμένει κρυμμένο. Παραμένει κρυμμένο μέσα στο υπόστρωμα. Μέσα στο υλικό δηλαδή όπου αναπτύσσονται οι μύκητες.
Στη φύση το «υπόστρωμα» μπορεί να είναι το έδαφος, ένας κορμός δένδρου, ένας σωρός με σάπια φύλλα. Στην καλλιέργεια το υπόστρωμα αποτελείται από οργανικά υλικά όπως το άχυρο σίτου.
ΣΕ ΧΩΡΟ 10 Τ.Μ.
125 κιλά παραγωγή σε τρεις μήνες
Σε έναν χώρο 10 τ.μ. με τον κατάλληλο κλιματιστικό εξομπορούν να τοποθετηθούν 25 μπλοκ πλευρώτους. Τα 25 μπλοκς θα ξεκινήσουν σε 12 ημέρες να παράγουν τα πρώτα μανιτάρια και 5-6 ημέρες μετά θα ξεκινήσει η πρώτη παραγωγή. Συνήθως η πρώτη παραγωγή είναι το 50% της συνολικής. Μετά από 10-14 ημέρες θα ξεκινήσει ο 2ος κύκλος παραγωγής κοκ. Σε διάστημα 10-12 βδομάδων θα έχουμε πάρει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μας και συνεπώς τότε μπορούμε να αλλάξουμε την καλλιέργεια. Ετσι λοιπόν, ο μικρός χώρος των τ.μ. θα έχει δώσει μέσα σε 3 μήνες 125 κιλά μανιτάρια. Με ένα πρόχειρο υπολογισμό και με τιμή χονδρικής τα 4 ευρώ, τα έσοδα είναι 2.000 ευρώ. Στην περίπτωση των 2 νέων μανιταριών θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να κατασκευαστούν ειδικά ράφια καλλιέργειας με μεταλλικό σκελετό ανοξείδωτα ή γαλβανιζέ για τη αποφυγή μολύνσεων.
Εάν βέβαια κάποιος θέλει να γίνει συστηματικός παραγωγός μανιταριών, για να έχει σταθερή παραγωγή σε εβδομαδιαία βάση αυτή της τάξης των 125 κιλών, θα πρέπει να δημιουργήσει 10-12 τέτοιους χώρους. Βάζοντας κάθε εβδομάδα 25 νέα μπλοκ θα έχει παραγωγή της τάξης των 125 κιλών κάθε εβδομάδα από μια έκταση 100-120 τ.μ. και ετήσιο εισόδημα 6.000 ευρώ. Στην περίπτωση που από τον πρώτο χώρο των 10μ2 θελήσει κάποιος να επεκτείνει την καλλιέργεια μανιταριών με αυτόν τον τρόπο, τότε θα πρέπει να ενημερωθεί καλύτερα μέσω των ειδικών γεωπόνων, προκειμένου τα μανιτάρια να φυτρώνουν σύμφωνα με το πλάνο που έχει τεθεί και όχι τυχαία σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις.
Copyright c-paschos.gr
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
