Γκότζι μπέρι, ένα νέο φυτό από την ανατολή

Τα τελευταία χρόνια η παρουσίαση νέων φυτικών ειδών με αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά και η αξιολόγησή τους για την καλλιέργεια στην Ελλάδα είναι γεγονός. Ξεκινώντας από το ιπποφαές, το μύρτιλλο, την στέβια και την αρόνια φτάσαμε σήμερα στο γκότζι μπέρι. Τι είναι όμως αυτό το φυτό με το περίεργο όνομα;

Το γκότζι μπέρι (Lycium barbarum) κατάγεται από την Κίνα και χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική λόγω των ιδιαίτερων θρεπτικών και φαρμακευτικών ιδιοτήτων του καρπού. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η περιεκτικότητα του σε βιταμίνη C είναι 450 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του πορτοκαλιού, ενώ ο αριθμός των περιεχόμενων αντιοξειδωτικών μονάδων αγγίζει τις 25000! Περιέχει, επίσης, βιταμίνη Ε, β- καροτίνη, αμινοξέα και καροτενοειδή. Το όνομά του το πήρε από την κινέζικη λέξη Gou Qi Zi που είναι το όνομα του ζευγαριού που ανακάλυψε τυχαία τους καρπούς στα βουνά της περιοχής Ningxia της Κίνας.

Το φυτό ανήκει στην οικογένεια των Σολανίδων (όπως η τομάτα), είναι φυλλοβόλο και μπορεί να φτάσει σε ύψος ακόμα και τα 3 μέτρα.

• Ανθίζει το καλοκαίρι το καλοκαίρι και οι καρποί ωριμάζουν το φθινόπωρο (Αύγουστο- Οκτώβριο)
• Τα άνθη του είναι ερμαφρόδιτα και επικονιάζονται με τις μέλισσες.
• Διαμορφώνεται, συνήθως, σε βραχύκορμο κύπελλο
• Φυτεύεται σε απόσταση 2 μέτρων, πάνω σε γραμμές φύτευσης που απέχουν μεταξύ τους 3 μέτρα
• Κλαδεύεται το χειμώνα και μπαίνει σε καρποφορία στο δεύτερο έτος της ηλικίας του. Το φυτό έχει την τάση να παράγει πολλά παραβλαστήματα από τη βάση του τα οποία θα πρέπει να αφαιρούνται, καθώς επίσης και οι λαίμαργοι βλαστοί που έχουν κατακόρυφη και ταχεία ανάπτυξη. Το φυτό είναι ανθεκτικό στο κλάδεμα και μπορεί να ξαναβλαστήσει ακόμα και σε παλαιό ξύλο.
• Πολλαπλασιάζεται με σπόρο (σε θερμοκήπιο- νωρίς την άνοιξη), με μόσχευμα ημίσκληρου ξύλου (με τακούνι – Ιούλιο/Αύγουστο) ή με μόσχευμα σκληρού ξύλου (σε ψυχρό σπορείο- Φθινόπωρο/ Χειμώνας) .
• Μπορεί να ευδοκιμήσει ακόμα και σε φτωχά εδάφη , αλλά όταν καλλιεργείτε εμπορικά θα πρέπει να επιλέγεται ένα έδαφος μέσης σύστασης, καλά στραγγιζόμενο και με σχεδόν ουδέτερο Ph.
• Λόγω του εκτεταμένου ριζικού συστήματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αμμώδη και σαθρά εδάφη για τη συγκράτηση του χώματος.
• Το φυτό αγαπά τον ήλιο, αλλά αντέχει και σε μερική σκιά.
• Είναι πολύ ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες (-15C) και στις παραθαλάσσιες φυτεύσεις.

πηγή: blog.livingreen.gr